آبله‌مرغان نوعی عفونت ویروسی است که باعث ایجاد بثورات و تاول‌های محتوی مایع می‌شود. آبله‌مرغان برای افرادی که تابه‌حال به آن مبتلا نشده و یا واکسن آن را نزده‌اند، بسیار واگیردار است. تا قبل از این‌که واکسن آبله‌مرغان رایج شود، تقریباً همه‌ی افراد تا قبل از بزرگسالی به آبله مرغان مبتلا می‌شدند که بعضاً مشکلات عدیده‌ای را نیز به وجود می‌آورد. امروزه، آمار افراد مبتلا شده به آبله‌مرغان به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای کاهش یافته است.
علایم و نشانه‌ها
عفونت آبله مرغان معمولاً بین ده تا بیست و یک روز پس از آلوده شدن به ویروس ظاهر می‌شود و بین پنج تا ده روز به طول می‌انجامد. ظهور بثورات از اولین علائم ظاهرشده‌ی آبله‌مرغان است. از دیگر علائم و نشانه‌ها که بین یک تا دو روز قبل از ایجاد خارش ظاهر می‌شوند، می‌توان موارد زیر را نام برد:
چرا توصیه می‌شود افرادی که حمام آفتاب گرفته اند از لیزر موهای زائد به شدت پرهیز کنند
تب
کمبود اشتها
سردرد
خستگی و احساس ناخوشی عمومی (بی‌قراری)
هنگامی‌که علائم آبله مرغان ظاهر می‌شوند، از سه مرحله عبور می‌کنند:
برآمدگی و دانه‌های قرمز یا صورتی (کورک) که در طول چندین روز ایجاد می‌شوند
تاول‌های کوچک محتوی مایع (تاولچه) که از دانه‌های قبلی منشأ می‌گیرند و پس از حدود یک روز، ترکیده و ترشحات آن‌ها خارج می‌شود.
پوسته و دلمه‌ها که محل ترکیدن تاول‌ها را پوشانده و بهبود آن‌ها به چند روز زمان نیاز دارد.
دانه‌های جدید تا چند روز به‌طور متوالی ظاهر می‌شوند. در نتیجه، ممکن است فردی هر سه مرحله‌ی بالا (دانه‌ها، تاول‌ها و ضایعات روی زخم) را در یک زمان و در روز دوم ایجاد بثورات پوستی، داشته باشد. زمانی که فردی به آبله‌مرغان آلوده شود، تا قبل از ظهور ضایعات پوستی، در حدود ۴۸ ساعت می‌تواند ویروس را به دیگران انتقال دهد؛ همچنین تا زمانی که همه‌ی تاول‌ها با دلمه پوشیده شده و تاول جدیدی به وجود نیاید، فرد واگیردار خواهد بود.
عوامل خطر
خطر ابتلا به آبله مرغان افزایش می‌یابد، اگر شما:
قبلاً به این بیماری مبتلا نشده باشید.
در مقابل آبله مرغان واکسینه نشده باشید.
به محل کار خود، مدرسه و یا مراکز مراقبت از کودکان رفت‌وآمد می‌کنید.
با کودکان زندگی می‌کنید.
عوارض
آبله‌مرغان معمولاً یک بیماری خفیف محسوب می‌شود ولی در برخی موارد می‌تواند منجر به عوارض جدی و یا حتی مرگ شود، به‌خصوص در افرادی که خطر ابتلا به بیماری در آن‌ها زیاد است. این عوارض عبارت‌اند از:
عفونت‌های باکتریایی (گندیدگی) پوست، بافت‌های نرم، استخوان‌ها، مفاصل و یا جریان خون.
کمبود آب در بدن
ذات‌الریه
التهاب بافت مغز
سندرم شوک توکسیک
سندرم ری، برای افرادی که در طول آبله‌مرغان از آسپیرین استفاده می‌کنند
ابله مرغان و زونا
اگر به آبله مرغان مبتلا شده‌اید، شما در خطر ابتلا به یک بیماری دیگر ایجاد شده توسط ویروس واریسلا زوستر، به نام زونا می‌باشید. پس از ایجاد عفونت آبله مرغان، برخی از ویروس‌های واریسلا زوستر، ممکن است در سلول‌های عصبی باقی مانده باشند. چند سال بعد، ممکن است این ویروس‌ها دوباره فعال شده و به‌صورت زونا (رشته‌هایی از تاول‌های دردناک و با عمر کم) ظاهر شوند. احتمال دوباره فعال شدن این ویروس، در افراد سالخورده‌تر و افرادی که دستگاه ایمنی آن‌ها ضعیف شده است، بیشتر می‌باشد.
واکسن زونا به نام زوستاواکس، موجود بوده و برای افراد بالای ۶۰ سال و کسانی که به آبله مرغان مبتلا بوده‌اند، پیشنهاد می‌شود.
تشخیص
پزشکان معمولاً آبله‌مرغان را از روی علائم بارز و بثورات ایجاد شده توسط آن شناسایی می‌کنند. درصورتی‌که پزشک در تشخیص خود شک داشته باشد، می‌توان آبله‌مرغان را توسط آزمایشات مختلف از جمله آزمایش خون و یا کشت نمونه‌هایی از ضایعات پوستی، تشخیص داد.
میدانستید اگر علت وجود موهای زائد، هورمونی نباشد، این موها پس از لیزر صورت تا سال ها رشد نمی‌کنند؟
درمان
در کودکانی با وضعیت سلامتی مناسب، معمولاً نیازی به درمان آبله مرغان نیست. اگرچه پزشک شما ممکن است به‌منظور از بین بردن خارش، آنتی‌هیستامین تجویز کند. ولی در بیشتر موارد، به بیماری اجازه داده می‌شود تا روند عادی خود را طی کند.
درمان زخم‌های به‌جا مانده از آبله‌مرغان
آبله مرغان زخم‌هایی را بر روی پوست به جای می‌گذارد که ظاهر ما را ناخوشایند می‌کنند. بسته به شدت بیماری و میزان خاراندن بثورات پوستی، این بیماری زخم‌هایی را به‌جای می‌گذارد که ممکن است همرنگ پوست بوده و یا تیره و گود باشند. برای تصمیم‌گیری در مورد چگونگی از بین بردن این زخم‌ها، باید نوع و شدت زخم‌ها را در نظر گرفت.
می‌توان بیشتر زخم‌ها را به کمک یک یا چند تکنیک زیبایی به‌طور قابل‌توجهی بهبود بخشید. ازجمله این تکنیک‌ها می‌توان موارد زیر را نام برد:
میکرودرم ابریژن (لایه‌برداری مکانیکی از سطح پوست)
لایه‌برداری شیمیایی از سطح پوست
تزریق ژل
عمل تزریق چربی
برداشتن زخم به‌وسیله‌ی لیزر
از بین بردن زخم به کمک لیزر، یکی از روش‌های عالی برای کوچک کردن اثر زخم ایجادشده توسط آبله مرغان می‌باشد. پزشک شما می‌تواند به کمک یک نور پرانرژی، مناطقی از پوست که توسط بافت زخم تحت تأثیر قرارگرفته‌اند را از بین برده و یا شکل آن‌ها را تغییر دهد. انواع مختلفی از تکنیک‌های از بین بردن زخم با لیزر وجود دارند، که هرکدام مخصوص نوع خاصی از زخم‌ها طراحی شده‌اند.
لیزر فرکشنال دی‌اکسید کربن: لیزر فرکشنال CO2 یک لیزر مؤثر برای درمان زخم‌های به‌جامانده از آکنه می‌باشد. تکنولوژی جدید “فرکشنال” تنها قسمت کوچکی از پوست را هدف قرار داده و پوست سالم اطراف آن ناحیه را، دست‌نخورده باقی می‌گذارد. این امر، به سریع بودن روند بهبودی و امنیت بالای آن برای درمان هر نوع پوست، کمک می‌کند.
آر اف فرکشنال: رادیو درمانی یا آر اف، یک روش انقلابی برای درمان جای زخم‌های آبله‌مرغان می‌باشد. این روش از نور لیزر استفاده نکرده و از انرژی امواج رادیویی برای شکل‌دهی به کلاژن و زخم‌ها بهره می‌گیرد. در این روش، انرژی به‌وسیله‌ی یک تکنیک فرکشنال به لایه‌های درونی پوست منتقل می‌شود. این انرژی و گرما، بافت زخم را تخریب کرده و درعین‌حال، کمترین آسیب را به لایه‌های بالایی پوست وارد می‌کند. این یک عمل بسیار ملایم بوده و معمولاً زمان ازکارافتادگی برای فرد ایجاد نمی‌کند. از آر اف می‌توان به‌تنهایی برای درمان انواع خاصی از زخم‌های به‌جای مانده در اثر آکنه استفاده کرد. همچنین می‌توان این روش را همراه با دیگر روش‌های درمان جای جوش و آکنه و یا روش‌های لیزر درمانی، به کار برد.
پیشگیری
واکسن آبله‌مرغان، بهترین راه پیشگیری از این بیماری است. متخصصین مرکز کنترل و مبارزه با بیماری‌های آمریکا (CDC) پیش‌بینی می‌کنند که این واکسن برای ۹۸ درصد از افرادی که هر دو دوز پیشنهاد شده را استفاده کرده‌اند، مصونیت کامل ایجاد خواهد کرد. هنگامی‌که واکسن مصونیت کامل ایجاد نکند نیز، به‌طور قابل‌توجهی از شدت بیماری خواهد کاست.